آداب و رسوم + لباس محلی وغذاهای معروف جویبار

جویبار،شهر نهرهای جاری ،شهر تاریخی و بااصالت،از شهرهای مرکزی استان مازندران میباشد.استان مازندران که به آداب و رسوم شیرین معروف است هر قسمتش را به یکی از شهر های خود به ارث داده است. حال اینجاییم که با آداب و رسوم جویبار و همچنین لباس های محلی این شهربیشتر آشنا شویم. با ما همراه باشید:

شلیته،لباس محلی مخصوص جویبار:

اهالی جویبار هم همانند اکثر شهرهای شمالی لباس مخصوص به خود را دارند که در قدیم الایام برای پوشش روزمره از آن استفاده میکردند ولی امروزه بیشتر در مراسمات و برای رقص های محلی برای پوشش مورد استفاده قرار میگیرد.برای تهیه این لباس محلی که شلیته نام دارد حدودا پارچه ای به طول 10 متر و عرض 30 متر نیاز است  و نکته قابل توجه این است که برای دوخت این لباس برخلاف بقیه لباس ها از عرض پارچه برای قد و از طول آن برای چین های کمرش استفاده میشود

پارچه مورد نیاز برای دوخت شلیته معمولا از جنس تافته و کتان می باشد که گاهی  اطراف لبه های پایین آن را با نوار های مشکی که به سیاهیک معروف است تزیین میکنند.

شلیته را جوری میپوشند که چین های کمر آن روی استخوان لگن قرار میگیرند و گودی کمر با پیراهن پوشش داده میشود.

در سرزمین هایی که شالیزاری در آن رایج تر بود معمولا برای سهولت در کارکشاورزی قد شلیته کوتاه تر و درمناطق کوهستانی به رغم وجود سرما قد آن را بلند تر میدوختند.

تاریخچه دقیقی از این لباس به دست نیامده است اما طبق مجسمه هایی که از دوره اشکانیان کشف شده تندیس زنی با پوشش شلیته و پیراهن یافت شده است به همین علت سن و سال این لباس پرچین را به دوران اشکانیان نسبت داده اند.

جنس شلیته:

برای تهیه این لباس محلی حدودا پارچه ای از جنس تافته و کتان به طول 10 متر و عرض 30 متر نیاز است

نوروز خوانی:

از جمله آداب و رسوم جویبار میتوان به نوروزخوانی اشاره کرد. عید نوروز که بزرگترین و اصلی ترین عید ایرانیان می باشد جدا از آداب کلی،در هر شهری و دیاری از رسم و رسومات خاصی نیز برخوردار است.

در مراسم نوروزخوانی ک بعد از نیمه اول اسفند برگذار میشود تشکیل شده از 3 نفر میباشد؛یک نفر ساز میزند، یک نفر اشعار را میخواند و یک نفر که کوله کش نام گذاری شده است در خانه ها را زده و میخواند.

مجموعه اشعاری که خوانده میشود عبارت اند از:

باد بهارون بیمو/ نوروز سلطون بیمو/مژده دهید به دوستان گل به گلستون بیمو

و یا

بهار آمد بهار آمد خوش آمد/علی با ذوالفقار آمد خوش آمد

و در ازای آن از افراد حاضر در خانه ها پول و شیرینی و گاه تخم مرغ دریافت میکنند.

از دیگر آداب جویبار حین استقبال عید نوروز همانند اکثر شهرها، خوردن سبزی پلو با ماهی در شب عید است زیرا سبزی برنج را نشان از طراوت و تازگی و ماهی را سمبل روشنی و جنب و جوش میدانند و به یمن و میمنت آن سال جدید را شروع میکنند.

غذاهای محلی جویبار:

شهر جویبار در شمال ایران با آب و هوایی معتدل و سواحل زیباشناختی مشهور است. اما یکی از جذابیت‌های این منطقه، غذاهای محلی خوشمزه و متنوع است. با استفاده از مواد خام محلی و ادویه‌های تنوع بخش، غذاهای مازندران دارای طعم و مزه‌ای منحصر به فرد هستند که از سراسر کشور مسافران را به خود جذب می‌کنند.

ازجمله معروف ترین غذاهای محلی جویبار میتوان اردک شکم پر و آش ترش را نام برد.

غذاهای سنتی جویبار

اردک شکم پر، مرغ ترش